"Lilly": Patricia Clarkson over haar rol als activiste voor gelijke beloning Lilly Ledbetter

Als je de naam Lilly Ledbetter niet kent, wat vind je dan van deze introductie? "Lilly Ledbetter had niet de ambitie om een ​​pionier of een bekende naam te worden," zei president Obama in 2009. "Ze was een goede, harde werker die haar werk deed, en ze deed het goed gedurende bijna twintig jaar, voordat ze ontdekte dat ze jarenlang minder betaald kreeg dan haar mannelijke collega's voor precies hetzelfde werk." Veertig procent minder, volgens de meeste berichten.

Nu is er een nieuwe film, "Lilly", met Patricia Clarkson in de hoofdrol, die het verhaal vertelt van Ledbetters David-en-Goliath-achtige strijd voor gelijke beloning tegen haar werkgever, Goodyear Tire and Rubber Company, in Alabama.

Gevraagd naar wat ze over Ledbetter wist voordat ze het script las, antwoordde Clarkson: "Nou, dat ze een van de meest opmerkelijke mensen ooit op aarde was, een ware Amerikaanse heldin. Er was haar een ernstig onrecht aangedaan. Maar ze had ook te maken met vrouwenhaat en leeftijdsdiscriminatie. Maar toch was ze een fantastische manager. Ze is opgestaan."

Een vrouwelijke manager bij een bandenfabriek in de jaren 70 was vrijwel onbekend. Maar Ledbetter had het geld nodig om haar man te helpen hun twee kinderen te onderhouden. In 1998 vond ze een lijst met namen en salarissen van haar mannelijke collega's, die allemaal veel meer verdienden dan zij.

Zoals de film laat zien, vond Ledbetter een anoniem briefje in haar kluisje, waarin de loonverschillen gedetailleerd stonden. "En ze was er kapot van," zei haar dochter, Vickie Ledbetter Saxon. "Ze vertelde me dat ze niet wist hoe ze de dienst door moest komen. Ze voelde zich vernederd."

Ledbetter spande een rechtszaak aan en kreeg $ 3,8 miljoen aan achterstallig loon en schadevergoeding. Maar een beroepsrechtbank vernietigde het vonnis. Ze heeft er nooit een cent van gezien.

Haar zaak belandde uiteindelijk bij het Hooggerechtshof, waar Goodyear met 5-4 stemmen in het gelijk werd gesteld. Hier werd verklaard dat ze te lang had gewacht met het indienen van een klacht wegens discriminatie (de verjaringstermijn bedroeg slechts 180 dagen).

"Ze was er enorm kapot van," zei Saxon. "En ik dacht dat het voorbij was, echt waar."

Dat was het niet. Ledbetter was toen bijna 70 en was een symbool geworden van ongelijke behandeling op de werkvloer. Ze maakte er haar levensmissie van om loonverschillen aan te pakken en bleef tot ver in de tachtig actief.

In een toespraak op de Democratische Nationale Conventie in 2008 zei Ledbetter: "Gelijke beloning voor gelijk werk is een fundamenteel Amerikaans principe."

Op 29 januari 2009 ondertekende president Obama zijn eerste wetsvoorstel: de Lilly Ledbetter Fair Pay Act , waarmee een einde kwam aan de verjaringstermijn voor claims op eerlijke beloning.

Clarkson zei: "Mensen geven om haar verhaal. Het is zoiets van: ik snap je. Ik weet wie je in vredesnaam bent. Ik weet wat je hebt meegemaakt. Ik heb het ook meegemaakt. En of je nu een man of een vrouw bent, zwart of wit, jong of oud, Republikein of Democraat, homo of hetero, iedereen worstelt op deze manier."

Clarkson heeft een hele reeks memorabele personages gespeeld, van een heroïneverslaafde in "High Art" tot de moeder in "Easy A". Volgens haar is Hollywood daarop geen uitzondering.

Gevraagd of ze vond dat ze gedurende haar hele carrière hetzelfde betaald kreeg, antwoordde Clarkson: "Oh nee. Oh nee. Nee. Toen ik net begon met werken, kreeg ik een schaalloon, wat gewoon het minimum is. Jonge mannen in de film met mij die hetzelfde aantal woorden of scènes hadden als ik, verdienden een salaris. Maar ik kreeg een schaalloon. Ik wist niet dat ik veel minder per dollar verdiende. Maar dat is nu niet meer zo, schat!"

Clarkson zegt dat ze tijd doorbracht in een park in New York City om Lilly te worden: "Elke keer als ik ergens heen ging, of als ik gewoon door de straat liep, dacht ik: 'Dat is Lilly, dat is Lilly, dat is Lilly.' Ik bedoel, iedereen, ze is overal."

Ze vond Lilly vooral in haar eigen moeder, Jackie Clarkson, gemeenteraadslid van New Orleans en afgevaardigde van de staat Louisiana. "Wat ik naar boven bracht, was het beste in mij, mijn moeder, om Lilly te spelen, omdat ik dit stralende voorbeeld had," zei ze. "Het is erg moeilijk voor me om naar 'Lilly' te kijken. Mijn moeder is erbij. Mijn moeder is een ware zielsverwant met Lilly."

Toen ze de rol kreeg, was haar moeder haar eerste aanspreekpunt. "Weet je, omdat ik veel complexe vrouwen heb gespeeld, en ze zei zoiets van: 'Oh, Patty. Oh, Patty. Dit is zo fantastisch. Dit is fantastisch. Je gaat eindelijk in een film spelen die iedereen kan zien!'"

Clarkson zegt dat het spelen van Ledbetter het voorrecht van haar leven is.

Op de vraag wat ze over zichzelf heeft geleerd door de rol van Lilly, antwoordde Clarkson: "Ik moet er altijd naar streven om meer te geven om anderen, om beter te zijn, om een ​​beter mens en een betere burger te zijn."

Ik zei: "Ik denk dat je bij het zien van deze film en het horen van haar verhaal, je afvraagt: 'Zou ik de uitdaging steeds weer aankunnen? Zou ik zo dapper zijn als ik werd gevraagd?'"

"Ik weet niet of ik dat zou doen," zei Clarkson. "Als ik de schikking had verloren, had ik zoiets gehad van: 'Ik ben er klaar mee.'"

Zowel Jackie Clarkson als Ledbetter overleden vorig jaar. Lilly Ledbetter vertoonde de film slechts enkele dagen voor haar dood, voordat Clarkson haar kon ontmoeten.

Gevraagd wat ze tegen Ledbetter zou zeggen als ze kon, antwoordde Clarkson: "Je hebt een uitzonderlijk leven geleid met heel weinig. En dat mensen uitzonderlijk kunnen zijn met heel weinig. Mijn moeder ook. Ze gaan dansen. Fijne Moederdag, Lilly, mam!"

Om een ​​trailer voor "Lilly" te bekijken, klikt u op de onderstaande videospeler:

Voor meer informatie:

• "Lilly" draait nu in de bioscoop

Verhaal geproduceerd door Robbyn McFadden. Redactie: Jason Schmidt.